صالح دُروند/ موی تو لشگری ­ست برای ستمگریت

موی تو لشگری ­ست برای ستمگریت

پیداست موی مشکی ­ات از زیر روسریت

محصول قرن چندم هجری­ ست قامتت 

شاعر شده ­ست رودکی از لهجه­ ی دریت

می ­داد طعمِ چند تمشکِ رسیده را 

لب­ هام در برابرِ انگورِ عسکریت

وقتِ تنت در آب ، نمی­ شد تمیز داد 

نوعِ تو را از آن بدنِِ آدمی - پَریت

دریا پُر است از آبزیانی شکسته دل

که معترض شدند به طرزِ شناگریت

در کوچه راه می­ روی و باد می­ وزد 

این نکته کافی است در اثبات دلبریت

هر تارِ موی تو غزلی عاشقانه است 

دیگر رسیده تا کمر این شعرِ آخریت

 

صالح دُروند

حمید مصدق : دشت ها نام تو را می گویند

حمید مصدق :

دشت ها نام تو را می گویند

کوه ها شعر مرا می خوانند

کوه باید شد و ماند

رود باید شد و رفت

دشت باید شد و خواند

در من این جلوه ی اندوه ز چیست؟

در تو این قصه ی پرهیز که چه ؟

در من این شعله ی عصیان نیاز

در تو دمسردی پاییز که چه؟

حرف را باید زد

درد را باید گفت.

سخن از مهر من و جور تو نیست

سخن از تو

متلاشی شدن دوستی است

و عبث بودن پندار سرورآور مهر

آشنایی با شور؟

و جدایی با درد؟

و نشستن در بهت فراموشی

یا غرق غرور؟

سینه ام آینه ای ست

با غباری از غم

تو به لبخندی از این اینه بزدای غبار

آشیان تهی دست مرا

مرغ دستان تو پر می سازند.

آه مگذار، که دستان من

آن اعتمادی که به دستان تو دارد

به فراموشی ها بسپارد

آه مگذار که مرغان سپید دستت

دست پر مهر مرا سرد و تهی بگذارد

من چه می گویم، آه!

با تو اکنون چه فراموشی هاست

با من اکنون چه نشستن ها، خاموشی‌ها ست.

...

"حمید مصدق"

(گزیده ای از قصیده ی "آبی خاکستری سیاه")

راهنمای حل جدول / حرف الف

توضیح : برحسب  لغت مترادف آن آمده است

نام لغت
ابابیل	پرستو
ابادی	قریه
ابادی درون صحرا	واحه
ابار	سوزن فروش
ابر باران زا	صیب
ابر بارنده	زخاک
ابر سفید	رباب
ابرام	پافشاری
ابریشم	قز
ابریشم	قز
ابریشم ناخالص	لاس
ابزی دریایی	ثیدر
ابشار کوچک	شرشره
ابشم	پیله کرم
ابگیر	گی
ابگیر	کیکو
ابله	هزاک
ابیز	شراره اتش
اتاقک فلزی	کانکس
اتراب	همانند
اتش پرست	مجوس
اتش پرست	مغ
اتشدان	مجمر
اتشدان حمام	تون
اتشفشانی در ایتالیا	وزوو
اتقیا	پرهیزکاران
اتوبوس بیابانی	اتوکار
اتون	گلخن حمام
اتیوپی سابق	حبشه
اخگر	سینجر
اداب مغولی	یوسون
ارامگاه مولوی در شهر	قونیه
ارتزین	چاه جهنده
ارد سپید	درمک
اردن	کفگیر
ارزو	ریژ
ارزوها	اهوا
ارمان شهر	اتوپیا
ارنج	وارن
ارنج	وارن
اروبند	شکسته بند
ازرده خاطر	رنجه
ازفنداک	قوس قزح
ازمایش	رون
ازمندی	شح
اسامه	شیر بیشه
اسب ترکی	ایغر
اسب اصیل	یکران
اسب پشت پهن	ادک
اسب ترکمنی	اخال
اسب جنگی	بیدخ
اسب جنگی	بیدخ
اسب چاپار	یام
اسب خاکستری	شهبا
اسب سرخ رنگ	کهر
اسب سفید	هدنگ
اسب سیاه	ادهم
اسب سیاه و سفید	ابلق
اسب وحشی	توسن
اسب کوتوله	تاتو
اسب یدک	کتل
اسپکتروسکوپ	طیف نما
استخوان سینه	قص
استخوان گوش	چکشی
استخوان کاسه سر	اهیانه
استرداد	باز پس دادن
استغفار	انابت
استمالت	دلجویی کردن
استهزا	سخر
استوار	سدید
اسفناج رومی	سفله
اسلحه	قور
اسمان دره	کهکشان
اسمان نما	پلانتاریوم
اسهال خونی	دیسانتری
اسکی مارپیچ	اسلالوم
اسیای بزرگ	خراس
اسیای بزرگ	خراس
اسید	تیز اب
اسید نیتریک	تیزاب
اش ارد	اگرا
اش حلیم	هریسه
اش زیره	زیربا
اش سرکه	سبکا
اشاینه مرغ	وکر
اشیانه پرنده	وکر
اشیانه مرغ	وکن
اشیانه مرغ	کابوک
اصل	صمیم
اعتماد	وثوق
اعضای داخلی بدن	احشا
اغاز جهان	الست
اغاز شب	مسا
اغل	کمرا
اغوز	ماک
افت گندم	سیاهک
افتاب	شید
افتابه	لولهنگ
افتابه سفالی	لولنگ
افراطی	تندرو
افریننده	صانع
افسانه سرا	سامر
افسردگی	جمود
افسون	منتر
افشانه	اسپری
الاس	زغال
الاو	شعله اتش
التهاب گلو	فارنژیت
الهه اسمان هند	ایندرا
الهه باد زرتشتی	وایو
الهه تجارت یونان	مرکوس
الهه زمین رومیان	ارتمیس
الهه زمین یونان	هرا
الهه طوفان هند	ایندرا
الهه عقل	مینرو
الهه گل رومیان	فلورا
الوا	صبر زرد
الوا	صبر زرد
الوده	پلشت
الوی کوهی	نلک
الیاژ اهن و کربن	چدن
الیاژ مس و نیکل	مونل
اماجگاه	سیبل
اماده	تیار
امبریولوژی	جنین شناسی
امتیاز ورزشی	پوئن
امضای پشت چک	جیرو
امه	پرستار
امواج دریا	خزاب
اموزش نت خوانی	ارف
انار یونانی	رانا
انام	مخلوق
انبار	دپو
انبار کشتی	خن
انبر موچین	منقاش
انتی ژن	پادگن
اندام	ارگانیسم
اندامک سلولی	تاژک
اندوه بسیار	راخ
انزیم معده	پپسین
انسان گرایی	اومانیسم
انف	بینی
انقلابی بولیوی	چه گوارا
انگل تیفوس	شپش
انگل خوک	تریشین
انوشین	جاودان
انیران	غیر ایرانی
اهار زن	پتگر
اهمال	مسامحه
اهن و فولاد	ستی
اهنگ	خنیا
اهنگر	نهامی
اهنگر	حداد
اهنگساز نا شنوا	بتهوون
اهو	تیبا
اولین انجام دهنده پیوند قلب	کریستین بانارد
اولین رییس جمههور امریکا	جرج واشگتن
اویزان	نشب
اکال	پرخور
اکله	جذام
ایده ال	ارمانی
ایستار	دیدگاه
ایستار	خدای سومری
ایستگاه قطار	گار
اینووژن	وارونگی هوا
ایین ژاپنی	شینتو
ایین مهر پرستی	میتراییسم

فاضل نظری /با لب سُرخت مرا یاد خدا انداختی

با لب سُرخت مرا یاد خدا انداختی

روزگارت خوش که از میخانه مسجد ساختی

روی ماه خویش را در برکه می‌دیدی ولی

سهم ماهی‌های عاشق را چه خوش پرداختی

ما برای با تو بودن عمر خود را باختیم

بد نبود ای دوست گاهی هم تو دل می‌باختی

من به خاک افتادم اما این جوانمردی نبود

می‌توانستی نتازی بر من اما تاختی

ای که گفتی عشق را از یاد بردن سخت نیست

عشق را شاید ولی هرگز مرا نشناختی!

فاضل نظری

دیگر به هیچ چیزِ تو مشتاق نیستم

دیگر به هیچ چیزِ تو مشتاق نیستم

عکسِ تو هستم و به تو الصاق نیستم

بالا نگه ندار مرا بیش ازین که من

دیوارهای سستِ تورا طاق نیستم

محمد رفیعی