صالح دُروند/ موی تو لشگری ­ست برای ستمگریت

موی تو لشگری ­ست برای ستمگریت

پیداست موی مشکی ­ات از زیر روسریت

محصول قرن چندم هجری­ ست قامتت 

شاعر شده ­ست رودکی از لهجه­ ی دریت

می ­داد طعمِ چند تمشکِ رسیده را 

لب­ هام در برابرِ انگورِ عسکریت

وقتِ تنت در آب ، نمی­ شد تمیز داد 

نوعِ تو را از آن بدنِِ آدمی - پَریت

دریا پُر است از آبزیانی شکسته دل

که معترض شدند به طرزِ شناگریت

در کوچه راه می­ روی و باد می­ وزد 

این نکته کافی است در اثبات دلبریت

هر تارِ موی تو غزلی عاشقانه است 

دیگر رسیده تا کمر این شعرِ آخریت

 

صالح دُروند